Vandaag een ochtend naar het eiland geweest en een FCM (Friendship Community Medicaid) bezocht om te zien hoe de eerste medische voorposten van de stichting functioneren. Het zijn een soort mini huisartsenpostjes die basale zorg verlenen en zo nodig patiënten doorverwijzen….
De posten worden gerund door gemotiveerde mensen die 200 mensen per dag zien en behandelen. Waanzinnig hoe een persoon, Runa Kahn, dit immer groeiende systeem van zorg voor de armsten van dit land heeft weten op te zetten.
Langs elke weg zien we tientallen kleine “winkeltjes” die voedsel, hout, basale levensbehoeften en reparaties leveren. Overal mensen die spullen, mensen en voedsel vervoeren in soms gemotoriseerde voertuigen maar altijd van een kwaliteit die bij ons direct op de schroothoop zou belanden.
We betrappen ons erop dat we steeds om ons heen kijken met een medische blik en de mensen af speuren om te zien wie er waaraan geopereerd moet worden…. Gelukkig lijkt iedereen gezond. De mensen lijken open en nieuwsgierig, we mogen overal kijken en fotograferen. Veel toeristen zullen hier niet komen, en dan komen wij met drie vrouwen, een man van 1.90 meter en begeleiding van 4 politiemannen……..
Niets is hier mooi of af maar men zorgt ervoor dat het blijft functioneren, simpelweg omdat er geen vervanging voor is. Vanuit onze rijke en overgereguleerde maatschappij moeilijk voor te stellen maar hier weet men niet beter.